کد مطلب:212793 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:38
گفتار روز دوم
مفضل گوید: روز دوم به خدمت امام صادق (ع) شتافتم، و اجازه نشستن گرفتم.
[ صفحه 352]
آنگاه حضرت فرود: حمد خدای را كه بشر را خلق نموده، و بعد از آن كه دسته ای از بین رفتند دسته دیگر و گروه دیگری را می آورد، تا اگر نیكوكارند در قیامت جزای خیر ببینند و اگر بدكارند به كیفر اعمال خود برسند. خدایی كه عادل است بر بندگان خود هیچ گونه ستم روا نمی دارد، اما مردم خود بر خود ستم می كنند، چنانكه خداوند در قرآن مجید فرموده است: «فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره» (زلزال 8) - هر كه ذره ای خوبی كند (نتیجه) آن را می بیند و اگر ذره ای بدی كند به (نتیجه) آن می رسد - و حضرت رسول (ص) فرمود: هر كاری كه در دنیا كرده اید در قیامت جزای آن را می بینید.
چون سخن بدینجا رسید، امام علی (ع) كمی سر مبارك را به زیر افكند، سپس فرمود: مردم سرگردانند، و مانند كورها و مستها، نمی فهمند كه چه می كنند، و به طغیان و سركشی خود آگاه نیستند؛ چقدر اینان بدبختند! و چه اندازه گرفتار محنت و مصیبت و رنج و بلا هستند؛ از رؤسای خود كه ایشان را به نافرمانی خدا می خوانند متابعت می كنند، و دنبال كسانی می روند كه به كارهای زشت دعوتشان می كنند؛ در ظاهر چشم دارند ولی در باطن نابینا می باشند، زیرا حقیقت را نمی بینند؛ در ظاهر گوش دارند، ولی در باطن كر هستند كه سخن حق را نمی شنوند؛ به زندگانی چند روزه دنیا راضی شده اند، و راه مردمان دانای خداپرست را ترك گفته اند، و در چراگاه مردمان پلید و زشتكار مشغول چرا هستند؛ اینان نمی دانند كه مرگ ناگهان می رسد و باید حساب كارهای خود را پس بدهند، در روزی كه هیچ كس به داد دیگری نمی رسد، تنها رحمت خداست كه ممكن است انسان را نجات دهد.
مفضل گوید: در این وقت، من، شروع به گریستن كردم، حضرت فرمود: آسوده خاطر باش، و گریه مكن، زیرا تو حق را پذیرفتی و وظیفه خود را شناختی.
[ صفحه 352]
آنگاه حضرت فرود: حمد خدای را كه بشر را خلق نموده، و بعد از آن كه دسته ای از بین رفتند دسته دیگر و گروه دیگری را می آورد، تا اگر نیكوكارند در قیامت جزای خیر ببینند و اگر بدكارند به كیفر اعمال خود برسند. خدایی كه عادل است بر بندگان خود هیچ گونه ستم روا نمی دارد، اما مردم خود بر خود ستم می كنند، چنانكه خداوند در قرآن مجید فرموده است: «فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره» (زلزال 8) - هر كه ذره ای خوبی كند (نتیجه) آن را می بیند و اگر ذره ای بدی كند به (نتیجه) آن می رسد - و حضرت رسول (ص) فرمود: هر كاری كه در دنیا كرده اید در قیامت جزای آن را می بینید.
چون سخن بدینجا رسید، امام علی (ع) كمی سر مبارك را به زیر افكند، سپس فرمود: مردم سرگردانند، و مانند كورها و مستها، نمی فهمند كه چه می كنند، و به طغیان و سركشی خود آگاه نیستند؛ چقدر اینان بدبختند! و چه اندازه گرفتار محنت و مصیبت و رنج و بلا هستند؛ از رؤسای خود كه ایشان را به نافرمانی خدا می خوانند متابعت می كنند، و دنبال كسانی می روند كه به كارهای زشت دعوتشان می كنند؛ در ظاهر چشم دارند ولی در باطن نابینا می باشند، زیرا حقیقت را نمی بینند؛ در ظاهر گوش دارند، ولی در باطن كر هستند كه سخن حق را نمی شنوند؛ به زندگانی چند روزه دنیا راضی شده اند، و راه مردمان دانای خداپرست را ترك گفته اند، و در چراگاه مردمان پلید و زشتكار مشغول چرا هستند؛ اینان نمی دانند كه مرگ ناگهان می رسد و باید حساب كارهای خود را پس بدهند، در روزی كه هیچ كس به داد دیگری نمی رسد، تنها رحمت خداست كه ممكن است انسان را نجات دهد.
مفضل گوید: در این وقت، من، شروع به گریستن كردم، حضرت فرمود: آسوده خاطر باش، و گریه مكن، زیرا تو حق را پذیرفتی و وظیفه خود را شناختی.